سایه ات بر سر من هست

سایه ات بر سر من هست ولی فردا نه
احترام پَرِ من هست ولی فردا نه

مشک خالی‌ست ولی شُکر که سقّا داریم
دست آب‌آور من هست ولی فردا نه

چشم بد دور ز قد من و زن‌های حرم
دورِ من اکبر من هست ولی فردا نه

تاکنون پای غریبه به حرم وا نشده
حُرمت محضر من هست ولی فردا نه

بقچه‌ی کهنه‌ی ما هست لباست هم هست
هدیه‌ی مادر من هست ولی فردا نه

بنشین خوب ببین چادر من را حالا
چادرم بر سر من هست ولی فردا نه

ترسم این است که تو دِق بکنی از حرفم
به سرم معجر من هست ولی فردا نه

گوشواری که خودت داده‌ای الان دارم
محرمم زیور من هست ولی فردا نه