زهرای تمامه، دنیای امامه
با زینب کبری، فرمانده‌ی شاهه
نور ماهه رقیه، عشقِ شاهه رقیه
رزق ما می‌رسه از بارگاه رقیه
افتخاره رقیه، باوقاره رقیه
بی‌نیازه کسی که تو رو داره رقیه
ای قرارِ کاروانِ اباعبدالله
ای عزیزِ خاندان اباعبدالله
جان عالم و آدم فدای لبخندت
حضرت رقیه جانِ اباعبدالله
سقّای حسین و دنیای رقیه
جانم به عموی زیبای رقیه
بی‌نظیره اباالفضل، مثل شیره اباالفضل
حیدره وقتی شمشیر دست می‌گیره اباالفضل
سرفرازه اباالفضل، یکّه‌تازه اباالفضل
نیست کسی توی عالم هم‌تراز اباالفضل
قمرالعشیره ماهِ اباعبدالله
همه پشت و پناه اباعبدالله
تن لشکر دشمن می‌لرزه با اخمت
ای علمدار سپاهِ اباعبدالله
****
تو بگو عشق، من میگم رقیه
میره قلبم با یه ذکر سه‌ساله
تو بگو دل، سر برات میارم
دست ازت بردارم، دیگه محاله!
محشره رقیه، بهترین اسم دختره رقیه
خودش یک‌تنه لشکره رقیه
حبلُ المتینه معجرِ رقیه
تاجداری بانو، پرچمداری بانو
تنها دلیل ذوق علمداری بانو
شاهکاری بانو، باوقاری بانو
ارث از پدربزرگته کرّاری بانو
