از چه خاموشید ای سادات، زهرا کشته شد
وای بر ما دخترِ پیغـمبرِ ما کشته شد
یا محمّد هیچ‌کس از دخترت یاری نکرد
در میان کوچه آن مظلومه تنها کشته شد
هر یتیمی را سرِ قبرِ پدر تسکین دهند
دُختر پیغمبر کنارِ قبرِ بابا کشته شد
خصم می‌گوید که با مرگ طبیعی داد جان
من به قرآن می‌خورم سوگند زهرا کشته شد
بشکند دستت مغیره، از چه زهرا را زدی؟
قاتل زهرا توئی زهرا همان‌جا کشته شد
اولین قربانیِ راهِ ولایت فاطمه‌ست
یار مولا بود و پیش چشم مولا کشته شد
با صدای ناله‌ای کامد با گوش از پشت در
بر همه معلوم شد زهرا همان‌جا کشته شد
*****
سادات شرمنده
دومی راه مادرو سد کرده
به ماه صورتش جسارت کرده
چشم حسن به خونِ رو دیواره
روی زمینه تیکه‌ی گوشواره
سادات شرمنده
فاطمه راه خونه رو گم کرده
زخمیِ ضربِ دستِ اون نامرده
علی اگه بفهمه اینو مرده
ببین به غیرت حسن برخورده
سادات شرمنده
گریز این روضه فقط این بنده
حرمله داره به حرم می‌خنده
سیلی زده به صورت دردونه
بال و پرِ رقیه غرق خونه
سادات شرمنده
سنان گلِ سرش رو انگار کَنده
دستای سردشو داره می‌بنده
قافله حالا وسط بازاره
روی لبا صحبت خدمت‌کاره
*****
عدو بهانه گرفت و زد و بدو گفتم
بزن که یتیمم بهانه لازم نیست
