روحم هر شب مثل زینب پروانه‌ی گلزار ضریح

روحم هر شب، مثل زینب پروانه‌ی گلزار ضریح
سِرّ شوری، فوق نوری، دست خدا معمار ضریح

کوه دردی تو چه کردی که دل عاشق بی‌طاقته
جبرئیل هم مثل ما تو جا نمازش مُهر تربته

نگام کبوتر نگات، پَر میزنه دلم برات
آرزومه خاکم کنن، با تربت کرب‌وبلات

(حسین آقام، آقام آقام)

کعبۀ من قبله‌ی من، گوشه‌ی شیش گوشه‌ی حسین
حَیّ علی کرب‌وبلا، هر اذون بین الحرمین

بزم هیئت تا قیامت برا ما همچون کرب‌وبلاست
اشک چشمام نذر چشمات، چایی روضت اشک خداست

تا عمر دارم نوکرتم، روضه‌خونِ مادرتم
به دور تَلِ زینبی جاروکشِ خواهرتم
نگام کبوتر نگات، پَر میزنه دلم برات
آرزومه خاکم کنن، با تربت کرب‌وبلات
(حسین آقام، آقام آقام)

تا حریمت چون نسیمت دوباره روحم پَر میزنه
پشت دربِ صحن عباس دستای قلبم در میزنه

وقت مرگم ذکر زیبات مَلَک مرگو می‌کنه مست
با وجود ذکر ارباب خونۀ قبرم حسینیه است

لیلی اگه بدونه که، دلم چقدر زینبیه
تازه می‌فهمه به خدا، عشق و دیوونگی چیه

نگام کبوتر نگات، پَر میزنه دلم برات
آرزومه خاکم کنن با تربت کرب‌و‌بلات

(حسین آقام آقام آقام)