ماه غلام رخ زیبای تو حسین
سرو کمر بسته‌ی بالای تو حسین
تن همه چشم است به صحن چمن
نرگس شهلا به تماشای تو حسین
(حسین حسین ای جان)
مجمع دل‌های پراکنده چیست، حسین
چین سر زلف چلیپای تو، حسین
زاهد و اندیشه‌ی گیسوی او حسین
دست من و جعد سمن سای تو حسین
گر تو زنی تیغ هلاکم به فرق
فرق من و خاک کف پای تو
روی من و خاک سر کوی عشق
رأی من و پیروی از رای تو حسین
تیر من و دیده‌ی کج بین غیر، حسین
تیغ من و تارک اعدای تو، حسین
چند فشاند نمکم بر جگر، حسین
لعل شکرخند شکرخوای تو حسین
دیر کشیدی ز میان بس که تیغ
مرد فروغی ز مداوای تو حسین
(حسین حسین حسین ای جان)
من را بس است روز قیامت به یک نگاه
من را نشان دهی و بگویی غلام ماست
