آن کو در این مزار شریف آرمیده است
ام البکاء رقیه‌ی محنت کشیده است
این قبر کوچک است از آن طفل خردسال
کز دهر سالخورده بسی رنج دیده است
اینجا ز تاب غم دل زینب شده‌است آب
از چشم اهل بیت نبی خون چکیده‌است
اینجاست کز رقیه‌ی دل خسته
مرغ روح بر شاخسار روضه‌ی رضوان پریده‌است
***
گر تو را امشب به زیر خاک پنهان می‌کنند
جوشنت مرگ است چراغ دین و ایمان می‌کنند
نامه‌ی مظلومی آل بنی هاشم ز توست
مهر بهر پیشگاه حی سبحان می‌کنم
تن ندادن زیر بار ظلم را در روزگار
بر خلایق تا به روز حشر عنوان می‌کنم
بر تنت پیراهنت جای کفن شد غم مخور
شکوه‌ی این جرم را عمران به یزدان می‌کند؟
