دوستت دارم حسین

مگه می‌شه اسمت بیاد گریه‌ام نگیره؟
یعنی می‌شه یه روز گدات واسه‌ات بمیره
هر جوری بود منو آوردی توی روضه‌ات
مهربونی‌های تو رو یادم نمیره 

به پرچم روضه‌ی تو پناه آوردم 
گرفتی دستای مَنو زمین که خوردم
نذار بیفته اسمت از روی زبونم
خیلی بدهکارم بهت، خودم می‌دونم

مُرده زنده‌امو ببر حرم حسین
پناه آخرم حسین 
تو شلوغیا، صدام بزن حسین
ای شاهِ بی‌کفن حسین 

(بِاَبی اَنتَ و اُمّی یا اباعبدالله)۲
عشق منی، عمر منی، جون منی یا اباعبدالله

یا اباعبدالله، یا اباعبدالله...

با هر ضربان، با هر تپشم
به عشق حرم نفس می‌کشم
بذار دَم مرگ آقا جون قدم رو چشمم

یعنی تو هم آقا دلت تنگ می‌شه واسه‌ام
من تو رو دارم ولی باز پَرتِه حواسم 
من که به جز روضه‌ی تو جایی ندارم
گوشه‌نگاهی که بازم خالیه کاسه‌ام

همین که اسم تو میاد دلم می‌ریزه 
آخ که چقدر خاطر تو برام عزیزه 
بغل برام وا می‌کنی، دلم که خونه
دلت میاد نوکر تو تنها بمونه؟

عاشقت شدم، من از قدیم یا حسین
تمومِ زندگیم حسین 
غیر روضه‌هات کجا برم حسین؟
همه‌ی باورم حسین 

حسین ای غمخوارم 
(حسین دوست دارم)۲