دوباره عطر محرم اومد
بازم صدای پای غم اومد
نوای یا اهل حرم اومد
ندا ز قلب مظطرم اومد
دلم شده دیوانه حسین ابی عبدالله
دارم آتیش می‌گیرم حسین ابی عبدالله
دیوانه‌ام من زنجیر گسستم
عشق تو کاری دهد به دستم
گرچه شدم پیر به پای عشقت
ولی نوشتم بر قلب مستم
بود پیرم عمل، فضل علمدار
به عشقش کمترین
تموم زندگیم امام حسینِ
دلم همواره دنبال حسینِ
چو کربلا و چه طور بلایای؟
کی نی نوا و چه طور حکایات؟
دل خدا هم گرفته از غم
بیا ز مقتل صدای هیهات
کرببلا غوغا، غوغا، غوغا
دشمن گرفته دور و برش را
ببین چه کرده زخم، پیکرش را
زینب خطابی کرد مادرش را
بنگر که بر نی بردند سرش را
نبودی ببینی آتیش خیمه گاه من
کتک خورد رقیه به پیش نگاه من
