دنیا رو بدون خیالش حتی یه دقیقه نمیخوام شیرینتر از این مگه داریم حسین دنیام حسین دنیام اینو پدرم داده یادم از وقتی تو روضه شکُفتم هیچ موقع به پای کسی جز حسین نیفتم حسین نیفتم بابام میگفته ای نور عین هرجا که رفتی زیر دِین فَرّوا اِلَیالاَمیری حسین حسین حسین حسین میگفت میون مشکلات که سختیا مونده برات تنها سفینه النجات حسین حسین حسین مگه میشه حقی که داره به ما رو ادا کرد مگه میشه بی نمک روضه دفع بلا کرد مگه میشه ماها رو از توی روضه جدا کرد حسین وای حسین وای ... از وقتی کنار حسینم اوضام همه وِفق مراده هرچی که میخواستمو بیبی رقیه داده، رقیه داده گفتم به همهجای دنیا غیر از بین الحرمین نه دل میکَنم از همه امّا دل از حسین نه، دل از حسین نه زندگی بی عشقش غمه دنیا بی روضهاش ماتمه هرچی حسین بگم کمه حسین حسین حسین وقتی که تر میشه چشام تو سختی هم میشه برام آب رو آتیشه برام حسین حسین حسین مگه داریم اربابی بهتر از این برا نوکر مگه داریم از حال اشک و بکاء رو به راهتر مگه داریم از حرم کربلا جایی بهتر حسین وای حسین وای .. روزام داره میگذره با عشق تو هیئتها گفتم همیشه عمری رو که میام تو روضش حساب نمیشه حساب نمیشه هرکی اگه پای حسین سوخت با اشک مس دلو طلاش کرد هر موقع که اومد هیئت زهرا دعاش کرد زهرا دعاش کرد تا عزم هیئت میکنم غسل زیارت میکنم میام و بیعت میکنم حسین حسین حسین جونمو میدم من براش آدم شدم تو کربلاش میزنم از دلم صداش حسین حسین حسین مگه آروم میگیره قلبی که وقف عزاشه مگه آروم میشه دلی که تو روضه نباشه مگه آروم میمونه اونکه دور از کربلاشه حسین وای حسین وای ...