دلم گرفته ازاین زندگی زجر آور

دلم گرفته از این زندگی زجرآور
جهان که لطف ندارد بگو نجف چه خبر

تمام کُون و مکان را اگر نگاه کنی
جز او کسی به نظرها نمی‌رسد به نظر

همه اجاره‌نشینِ شَهَنشَه نجفیم
زمین عمارت شخصی اوست سرتاسر

مسیح می‌شوم و مُرده زنده خواهم‌‌ کرد
به دست من برسد خاک پایی از قنبر

هراسِ مرگ بدل شد به اشتیاق وصال
فَمَن یَمُت یَرَنی تا شنیدم از مادر

علیست کیسه به دوش مدینه و کوفه
علی به سوره ی انفاق و هَل اَتی مظهر

به جز علی چه کسی قادر است وقت نبرد
سلاحِ خویش ببخشد به دشمن کافر

نوشتم آنچه که خوبیست را به پای علی
نوشتم آنچه بدی رابه، پای آن سه نفر

یکی ز جنگ فراری یکی بلاگردان
بگو کدام شود جانشین پیغمبر؟

اگر ملاک جگر هست؛ ماجرایِ مَبیت
اگر که قدرت بازوست؛ قلعه‌ی خیبر

کَنَنده ی درِ خیبر اگرچه بوده ولی
شکسته است غرورش در آستانه ی در

*****


 ذکرِ دلم مدح و ثنای علیست
حال خوشم، حال و هوای علیست

ذات الهی که مرا خَلق کرد
هر چه به من داد، ولای علی است

خلوت من جَلوَت من با علی است
دار و ندارم همه یک یا علی است

کیست علی؟ آنکه ندانند کیست
کیست علی؟ آنکه خدا هست و نیست

علی، علی، علی که پیش از مکان
به ظِلّ غیب لامکان داشت زیست

لَحم و دَمِ و جانِ محمّد علی است
تمام قرآن محمّد علی است

کیست علی؟ بر همه عالم امیر
کیست علی؟ رفیق پیر فقیر

امام یازده امام هُمام
سراج سیزده سراجُ المنیر

مغز علی و دگران پوستند
تمام انبیا علی دوستند

کسی که خون عَمرو جاری کند
رسول را یک‌تنه یاری کند

امیر مَرحَب کُش خیبر شکن
دیده کسی یتیم داری کند؟

خاک کجا و مظهر هو کجا؟
تنور پیرزن کجا، او کجا؟

پاک سرشتم که سرشتم علی است
مرغ بهشتم که بهشتم علی است

میثمِ بی دست و زبانم، ولی
هر چه که در نخل نوشتم علی است

گو که در آرند ز تن پوستم
تا ابدُالدهر علی دوستم

یا حیدر یا علی مولا... 

*****
با مدحت غصه شب شد
خاکِ درت شد هرکه خلف شد

سنگی که شد متوسل
با نظر تو دُرّ نجف شد

مانده علی زیر زبانم
مزه‌ی انگور تو

خَلق شده عالمِ امکان
یک‌سره از نور تو

می‌شود از اهل طریقت
هرکه شود کورِ تو

حیدری و بنده‌نوازی
خَلق نیازاند و تو نازی

می‌سپرم دست تو دل را
راضیم از آنچه تو سازی

یا علی مولا، علی مولا...