دلم به یاد تو ای دوست خلوتی دارد

دلم به یاد تو ای دوست خلوتی دارد
در این سکوت غمِ بی نهایتی دارد

نسیم یاد تو بر باغ جان صفا بخشد
حسین نام تو بردن چه لذتی دارد

اگر که بغض گلویم امان دهد دل من
به قدر فرصت گل با تو صحبتی دارد

بهشت با همه سرسبزی و طراوت و حسن
به پیش کرب‌وبلایت چه قیمتی دارد

(حسین نام تو بردن چه لذتی دارد)۲

به یاد داغ تو هر لاله‌ای که می‌روید
به وسعت دل صحرا مصیبتی دارد

هر آنکه همچو من آلوده و گنهکار است
ز آستان تو چشم شفاعتی دارد

(حسین نام تو بردن چه لذتی دارد)۲

کشتی نوح نشد منتظر هیچ کسی 
این حسین است که با خود همه را خواهد برد

(اباعبدالله، اباعبدالله) 

من اگر جاهل و گمراهم، اگر شیخ طریق
قبله‌ام روی حسین است و همینم دین است