دلم به شور افتاده آسمونو
نگاه کنید خورشیدِ رنگِ خونو
پس اون ضیافت که گفتن کجاست؟
مصیبت و غم از دورم نمی‌رن
می‌خوان تو رو با زور از من بگیرن
گمون کنم که این‌جا کربلاست
کجاست اونی که دعوتت کرده؟
چی‌کار کنم نظرت برگرده
دلم می‌سوزه خواهرم
تو قافِلَت یه طفل شش‌ماهه‌ست
خداروشکر مَشک و سقّا هست
سایه‌ت نشه کم از سرم
این‌جا اون‌جاست که کودکیم خواب دیدم
سرم اومد همون که می‌ترسیدم
کربلا، کربلا، کربلا...
****
به جون من افتاده ماتم این‌جا
به فکر خشکی لب‌هاتم این‌جا
سر تو رو لب‌تشنه می‌بُرن
داداش من اون بالا یک تل می‌بینم
جلو‌تر از اون تل مقتل می‌بینم
که نیزه‌ها به جسمت می‌خورن
تو رو با تیر و نیزه، چوب و سنگ
احاطه می‌کنن یه جای تنگ
می‌خوای بمیره خواهرت
کشیده کوفه نقشه واسه تو
نامردا می‌بَرن لباستو
بسوزه قلب خواهرت
بین گودال خاموش می‌شه خورشیدم
سرم اومد همون که می‌ترسیدم
کربلا، کربلا، کربلا...
****
زنی که از محمل کردی پیاده
مفسّر کاف هاء یاء عین و صاده
که حالا پیش‌مرگ اولادته
کجایی عباس اون روزی که می‌رفت
بگو باید از کی معجر بگیرم؟
سفارشای بابا یادته؟
خوبه زنی که رو چشات جاشه
ببینی همسفر با اوباشه
دیگه چی بدتر از اینه
نباشی زینب اضطراب داره
عزای مجلس شراب داره
تو کوفه چشما سنگینه
تو ازم جون بخواه برات جون میدم
سرم اومد همون که می‌ترسیدم
کربلا، کربلا، کربلا...
****
فریاد یا محمدا حسین رسید به کربلا
مظلوم حسین، تشنه حسین
عریان حسین، عطشان حسین
روضه‌ای که تو خوشت میاد کجاست؟
نوکری که تو خوشت میاد کیه؟
معکم فی الدنیا و الآخره
به از این چه زندگی چه مرگیه
غرق آتیشم ولی به کار میام
هیزم غذای روضه‌هات می‌شم
تو به من فرصت عاشقی بده
من خودم با بچه‌هام فدات می‌شم
دلمو نبین چقدر سیاهه
سینه‌مو ببین برات کبوده
به جون مادرم این گناها
از روی یاغی‌گری نبوده
رهام کنی من تباه می‌شم
نگام کنی رو‌به‌راه می‌شم
حسین، حسین...
****
با این آلودگی تا میگم حسین
شوری که رو لبم میاد ببین
چشاتو رو کم و کاستیام ببند
کمِ این نوکرتو زیاد ببین
من که خیلی خاطر تو رو می‌خوام
یا امام حسین بگو شما چه‌طور؟
رفیقایی که دارم خوبن ولی
تویی تنها رفیق به درد بخور
هنوز آبرومو برمی‌داری
هنوز رنگ گنبدت همونه
دل من گیره تو باب قبله‌ت
منو بیرون نکن از تو خونه
کرم حسین، محترم حسین
منو ببَر تا حرم حسین
حسین، حسین...
