
دل سراپردهی محبت اوست دیده آیینهدارِ طلعت اوست من که سر درنیاورم به دو کُن گردنم زیر بار منّت اوست تو و طوبی و ما قامت یار یار یار یار فکر هر کس به قَدرِ همّت اوست حسین وای حسین وای وای وای وای وای حسین وای حسین وای وای وای وای وای گر من آلوده دامنم چه عجب همه عالم گواهِ عصمت اوست من که باشم در آن حرم که صبا پردهدارِ حریم حُرمت اوست تو و طوبی و ما قامت یار یار یار یار فکر هر کس به قَدرِ همّت او او او او حسین وای حسین وای وای وای وای وای حسین وای حسین وای وای وای وای وای