در پيري‌ات به جاي خدا تكيه مي‌كني
وقتي رَوي به دوش نبي در جواني‌ات
(انت امیری)
قنبر به خود لياقت قنبر شدن نداشت
افتاد بين جذبه‌ي قنبر كشاني‌ات
(دورت بگردم)
(دردت به جونم)
قنبر که جای خود من انقدر کافرم
یک یاعلی بگو به تو هم سجده می‌کنم
تا مسیرم به درِ خانه‌ات افتاد حسین
خانه آباد شدم خانه‌ات آباد حسین
به دلت بگو می‌ریم کربلا
می‌ریم کربلا، می‌ریم کربلا
روز و شب فقط میگیم یا حسین
اُطلُبنا حرم یعنی کربلا
این چه سریه زنده می‌کنه
حتی مرده رو خاک کربلا
این چه سریه آروم می‌کنه
هر ترسیده رو خاک کربلا
ای به درد من دوا خاک کربلا
جعل اللهُ شفا خاک کربلا
