باز هم روضه گرفتی در کجا یابن الحسن
در مدینه یا نجف یا کربلا یابن الحسن
باز شاید در خیال انتقام مادری
بر ظهورت می‌کنی دائم دعا، یابن الحسن
در سکوت خیمه‌ات تنها صدای آه توست
نیست در دور و برت یک آشنا، یابن الحسن
رسم هر بزم عزا این است که در پیش در
خیر مقدم گو شود صاحب عزا یابن الحسن
پس کجای روضه‌ی ما بیقرار مادری
تا پیام تسلیت گویم تو را یابن الحسن
یابن الحسن، یابن الحسن
دق نکردم من اگر در این عزا شرمنده‌ام
کی شود این روضه‌ها حقّش ادا یابن الحسن
با چه جرمی روبه روی چشم گریان حسن
شد به روی مادرت سیلی روان یابن الحسن
مادرت را بین کوچه از سر کینه زدند
روبه روی همسرش چهل بی حیا یابن الحسن
کوچه آغاز جسارت در زمین نینواست
شد دوشنبه مطلع کرب و بلا یابن الحسن
شد تعصی بر جفای کوچه و در کربلا
شد به جدّ بی کست صدتا ها جفا یابن الحسن
زد یکی او را به نیزه دیگری با خنجرش
پیرمردی آمد و زد با عصا یابن الحسن
روبه روی عمّه‌ی مظلومه‌ات راس حسین
شد جدا و رفت روی نیزه‌ها یابن الحسن
