دخترا رحمت خونه‌ی پدر مادرن
خوش به حالِ اونایی که صاحبِ دخترن
همه می‌دونن چقدر دخترا باباییَن
پدرا که نازِ دختراشونو می‌خرن
موجِ خوشحالی رو، میشه دید توی چشای ارباب
آخه دنیا اومد، شیرینیِ لحظه‌های ارباب
این دلبر فرق داره، با تمومِ دخترای ارباب
دوستت دارم رقیه‌خاتون...
دلو بُرده از حسین، خنده‌ی روی لباش
داره لالایی می‌خونه عمّه‌زینب براش
تا نگاش می‌اُفته به صورتِ مثلِ ماهش
عکسِ مادر رو می‌بینه توی قابِ چشاش
دلبندِ اربابه، که تو آغوشِ عمو آرومه
چشماشو می‌بنده، شبیهِ فرشته‌ها معصومه
سوگولیِ باباس، همه میگن چقدر خانومه
دوستت دارم رقیه‌خاتون...
