خیلی بی‌کس و تنهایی آقا

خیلی بی‌کس و تنهایی آقا
غریب دنیایی آقا، آقا

داغ تو خیلی سنگینه
خیلی شبیه زهرایی آقا، آقا

از دنیا شدی تو خسته از مردم دلت شکسته
تا کوچه شبیه حیدر تو رفتی با دست بسته

(برای دل تو آقا بمیرم که غریبونه
تو مثل مجتبی هستی
رو لب‌هات لخته‌ی خونه) 2

(غریب سامرا آقا) 8

باید برای تو جون داد آقا
برا دل خونِت آقا، آقا

عالم برات سیاه پوشه
واسه دل پریشونت آقا، آقا

رو قلب فلک نشسته این داغی که سینه سوزه
جونت رو به لب آورده این زهری که کینه توزه

اونی که ناسزا می‌گفت نمک رو زخم تو پاشید
بمیرم که توی غربت به اشک چشم تو خندید

(غریب سامرا آقا) 8

آقا تو لحظه‌ی آخر
پیش عزیز تو اومد آقا، آقا

اما یه روز دلگیری جدت
نفس نفس می‌زد آقا، آقا

تنها و بدون لشکر رو خاکا شهید بی‌سر
لب‌تشنه دل شکسته غرق خون رگای حنجر

یه خواهر از رو تل می‌دید
حسینش دست و پا می‌زد
بمیره عالمی واسش تو گودال مادرش اومد

(غریب سامرا آقا) 4