خودم این زندگی رو برا خودم ساختم
به کسی نه به گناه‌های خودم باختم
نکنه چشماتو دیگه روی من بستی
نکنه خودم رو از چشم تو انداختم
منِ سرگردون، منِ آزرده
منِ دل شکسته‌ی دل مُرده
به تو محتاجم تو که آقایی
تو که دست می‌گیری از هر کی زمین خورده
همه دارایی من این گریه است
من امیدم به تو و اشکامه
همه جا منو به تو می‌شناسن
به همه گفتم حسین آقامه
اگه آلودم اگه بیچاره‌م
اگه قدر نفسام به تو بدهکارم
پیش این مردم می‌زنم فریاد
به امام رضا قسم هنوز دوست دارم
به هوای کربلا محتاجم
من محروم نکن از آغوشت
دوباره خودت صدام کن آقا
که بمیرم شب جمعه پای شش گوشه‌ت
