خالقُ المشرق و المغرب
یا هو الحیّ هو الغالب
داره نامت سجده‌ی واجب
علی مولا
علی همه دنیا را با دست خود نگه می‌دارد
چنان درِ خیبر را با شست خود نگه می‌دارد
بس که جنون‌انگیز است اسم علی که خوب حق دارد
اگر مؤذّن سر را با دست خود نگه می‌دارد
جلوه‌ی داوره، حقِّ مظفّره، حاکم محشره حیدر
اول و آخره، باطن و ظاهره، نفْس پیمبره حیدر
ساقیِ کوثره، حیدر صفدره، میر غضنفره حیدر
یا حیدر...
باء بسم‌الله مولانا علی، یا ولی‌الله مولانا علی
قل اعوذُ بِربِّ الفلقه یا وجیه‌الله مولانا علی
قل هو اللهُ احد، از دمِ او جانب شد
و صمد بعد اللهُ اَحدش نائب شد
لم یلد کعبه تَرَک خورده بدانند مردم
که امیرِ دوسر و پورِ ابی‌طالب شد
قاهرالعدو، مستی و جام و سبو
ای دمِ الله و هو، مولانا علی
یا علی بگو در اذان و با وضو
با خدا شو روبه‌رو مولانا علی
دارم آبرو از علی و آل او
حالا تو یا علی بگو مولانا علی
مولانا علی...
نفْس پیغمبر مولانا علی
صاحب محشر مولانا علی
ای تو آیینه‌ی روی کردگار
مظهر داور، مولانا علی
همه از دوریِ ایوان نجف همدردیم
راه جنّت به حریمش همگی طی کردیم
نقش انگور به قاموس ضریحش یعنی
مِی در کوزه و ما تشنه‌لبان می‌گردیم
دلبرم علی، سر و سَرورم علی
رَه و رهبرم علی، مولانا علی
محشرم علی، مِی و ساغرم علی
سایه‌ی سرم علی، مولانا علی
یاورم علی، رخ داورم علی
تویی مظهرم علی مولانا علی
مولانا علی...
