حیدر نورِ فوق کلّ نوره
قدرش تا قیامتم مستوره
پیغمبر که صاحب معراجه
محشر گفته با علی محشوره
خلقت شده از ازل شیدای ابوتراب
خاک همه رو سرشت دستای ابوتراب
از روز ازل شد پدیده
مانند علی کسی ندیده
عیسی اگه مُرده رو شفا داد
حیدر پسِ حیدر هو کشیده
قرآن باطنِ کلام مولا
احسانِ علی‌الدَّوامِ مولا
پرسیدن نشونی جنّت رو
گفتم وادی‌السّلامِ مولا
اسرار دو عالمو می‌دونه ابوتراب
عاقل اونه که شده مجنونِ ابوتراب
باید به علی ابَاالحسن گفت
باید به نجف فقط وطن گفت
معراج نبیّ قشنگه چون که
با صوت علی خدا سخن گفت
تا تو زمین سجده‌ای کربلا
سر به هوا نمی‌شوم، حسین، حسین...
