حسن‌جان الهی بمیرم برا غصّه‌های تُو سینه‌ت

حسن‌جان
الهی بمیرم برا غصّه‌های تُو سینه‌ت
الهی بمیرم برا خاطرات مدینه‌ت
واویلا

حسن‌جان
هنوز یادمه گوشه‌گیری و اشک چشاتو
هنوز یادمه نیمه‌شب گریه‌ی بی‌صداتو
واویلا

توی کوچه‌ها چی کشیدی مظلومم
جسارت به مادر رو دیدی مظلومم
همون ضرب سنگین سیلی پیرت کرد
چه زخم زبونا شنیدی مظلومم

*****

حسن‌جان
شنیدم جلوی نگاه تو مادر زمین خورد
یه جوری زدش نانجیب مادرم صد دفعه مُرد
واویلا

حسن‌جان
شنیدم که جایی رو چشمای مادر نمی‌دید
تُو اون سن کم دست و پاهات تُو کوچه می‌لرزید
واویلا

شده کوچه کابوس تلخت مظلومم
نداشت هیچ تسلّایی دردت مظلومم
یه عمر غصّه خوردی و یاد اون کوچه
اومد دائماً پیش چشمت مظلومم

وای حسن...