حرمت خاک بهشت است تماشا دارد
جلوه روشنی از عالم بالا دارد
می‌توان گفت که سر چشمه‌ی نور است اینجا
جمعه در جمعه کسی گرم حضور است اینجا
اهل قم جمله برآنند خراسان اینجاست
مهد آرامش دل‌های پریشان اینجاست
قلب قم قلب برازنده‌ی ایرانی تو
روح عرفانی شیراز و خراسانی تو
روشنای نفس شاهچراغی آری
با خودت عطر حریم رضوی را داری
چه بگوییم که توصیف تو کامل باشد
واژه‌ای نیست که با عشق معادل باشد
پاکیِ مطلق، ای عشق چه نامی داری
پای در عرش نهادی، چه مقامی داری
پای تا سر همه آیینه‌ی طاها هستی
تو که یاد آور صدیقه‌ی کبری هستی
قدم پاک تو بی‌شک قدم فاطمه است
حرمت نیز یقینا حرم فاطمه است
در کنار تو شب و زمزمه را می‌فهمیم
به خدا رایحه‌ی فاطمه را می‌فهمیم
تو روایت گر آن گوهر نابی بانو
جلوه‌ی روشنی آینه و آبی بانو
زینب و ازدحام واویلا
زینب و شهر شام واویلا
یک زینب و یک کاروان
شد همسفر با ساربان
ای خاک عالم بر سرم
دور و ورش...
حسین جان...
حق بده گرچه این خمیده شدم
قدر پنجاه سال دیده شدم
واویلا...
