جوون جوون، رفتی و خاک غم به سرم ریخته
مثل خزون، رو خاک کربلا پسرم ریخته
نبود زینب من، اینجا می‌مردم
برای جسمت، عبا آوردم
ارباً ارباً اربا می‌بینمت
با عمه رو عبا می‌چینمت
جای تو بین آغوشم بوده
تابوتت عمری رو دوشم بوده
وااااای، یا ولدی…
روی زمین، مثل حسن منم جگرم ریخته
خواهر ببین، رو خاک کربلا پسرم ریخته
ببین لرزه تو، صدام افتاده
سر پیری من، عصام افتاده
آه عَلَی الدنیا بَعدِکَ العَفا
تنهام گذاشتی رفتی باوفا، وای
غمت شادیِ این مردم شده
گریه‌هام تو خنده‌ها گم شده، وای
وااااای، یا ولدی...
گرد غربت، از بعد رفتنت به حرم ریخته
ای وای ای وای، رو خاک کربلا پسرم ریخته
می‌مونه داغت، همیشه تازه
روی جسم تو، جای مِقراضه
وااااای، یا ولدی...
