تو کنج حجره میسوزه پیکرم

تو کنج حجره می‌سوزه پیکرم
ای وای من ای وای من
داره پشت در میخنده همسرم
ای وای من ای وای من
وای از دست این ام فضل لعین
ای وای من ای وای من
کاسه‌ی آبو میریزه رو زمین
ای وای من ای وای من

زهر کین آورد، جونمو رو لب
داره میسوزه این پیکرم تو تب
درو بسته روم، دلمو خون کرد
جیگرم میسوزه، میکشم هی درد

آه و واویلا آه و واویلا
یا جواد الائمه، ای غریب آقا

لخته‌های خون جاریه از لبام
ای وای من ای وای من
داره میلرزه یه گوشه دست و پام
ای وای من ای وای من
رو خاک حجره افتادم بی نفس
ای وای من ای وای من
دارم جون میدم تو کنج این قفس
ای وای من ای وای من

حجره تاریک و گوشه‌ای تنهام
دمِ آخر یاد مادرم زهرام
یاد اون کوچه‌ام، که شکست بازو
بی حیا طوری زد که شکست پهلو

آه و واویلا آه و واویلا
یا جواد الائمه، ای غریب آقا

با لبهای تشنه یاد کربلام
ای وای من ای وای من
یاد غم‌های گودال و قتلگام
ای وای من ای وای من
جدِ مظلومم رو کشتن بی گناه
ای وای من ای وای من
دست و پا میزد تو شیب قتلگاه
ای وای من ای وای من

افتادم یادِ روضه‌ی گودال
زیر سُم مرکب شد تنش پامال
وای از اون دم که، خیمه غارت شد
سهم عمه زینب هم اسارت شد

اه و واویلا اه و واویلا
یا جواد الایمه ای غریب اقا