تو مرد پیکاری، میر و علمداری
وقت رجز خوندن، عبّاسِ کرّاری
تو سلطان و سردار، تو قاهر، تو قهّار
خداوندِ ایثار، اباالفضل اباالفضل
تو عشقی و دلدار، تو شاهِ جهان‌دار
علم را نگهدار، اباالفضل اباالفضل
گیسوانِ کمند، زلفِ چلیپا قمر
ابروی درهمت نرگسِ شهلا قمر
سر به رعنا بلند، قامتِ طوبا قمر
یا اباالفضل، یا اباالفضل ...
* * * *
اَبَاالخصائل، حیدر شمایل
دَم‌به‌دَم می‌خونم یا ابوفاضل
جانِ جانانم عبّاس
ماه قبائل، ارباب سائل
مستم و مجنونم یا ابوفاضل
جانِ جانانم عبّاس
به گردِ قمر عالمی در طواف
قمر مرد نام‌آورِ هر مصاف
ندارم هراسی و ترسی و باک
تویی عشق من، می‌کنم اعتراف
اَلا ساقی مست، علمدار بی‌دست
ز هستِ دلم هست، قمرَالله اباالفضل
سراپا ز توحید، اباالفضل جاوید
به تو دارم امّید، قمرَالله اباالفضل
یا اباالفضل، یا اباالفضل ...
قامت رعنا، حضرت والا
دلبر و دلدارم حضرت سقّا
ماه تابانم عبّاس
جلوه‌ی مولا، صنم زیبا
سرور و سردارم حضرت سقّا
ماه تابانم عبّاس
قضا و قَدَر بِین دستان تو
شده یوسفم مست چشمان تو
به گوشه نگاهی و دل برده‌ای
منم بنده‌ی تو، مسلمان تو
به این قدّ و قامت، به این ماه طلعت
به این حُسن و صولت، بگو: اللهُ اکبر
به این چشم جادو، به این زلف کندو
به این خَمِّ ابرو، بگو: اللهُ اکبر
یا اباالفضل، یا اباالفضل ...
* * * *
روی عقاب می‌رسد از راه
سردارِ کربلا علی‌اکبر
کرده میان معرکه غوغا
تمثال مصطفی علی‌اکبر
با تیغ کجش طوفان می‌کند
دشمن را به خود حیران می‌کند
با یک گردش چشم نافذش
عالم را به کُل سلمان می‌کند
الله الله، چه یار مَه‌رویی
الله الله، چه اسم نیکویی
الله الله، چه چشم و گیسویی
الله الله، چه زورِ بازویی
شهزاده علی‌اکبر ...
روی جبین نوشته یه سربند
اسم شریف حضرت زهراست
بانگ اذان یوسف لیلا
آرام جان زینب کبری‌ست
مثل انبیاء می‌گوید سخن
شمشیر می‌زند شیر صف‌شکن
با صوت جَلی می‌خواند رجز
غوغا می‌کند شاگرد حسن
الله الله، چه سرو رعنایی
الله الله، چه ماه زیبایی
الله الله، عجب مسیحایی
الله الله، چه قدّ و بالایی
شهزاده علی‌اکبر ...
