تو محرم کل دنیای منو غم می‌گیره

(توو محرم کل دنیا‌ی منو غم می‌گیره
می‌شنوم اسمت و قلبم می‌گیره
زیر پرچم تو گریَم می‌گیره)۲

فقط من و توو روضه دیدن
اسمت و از لبم شنیدن
اصلاً من و از اوّل آقا، برا محرّم آفریدن

اباعبدلله، شور سینه زدنَم چقدر شیرینه
با تو زندگی نوکرت تأمینه
سر من همیشه پیش تو پایینه

حسین

اباعبدالله، حس فوق العاده‌ای به روضَت دارم 
توی سرزمین تو اقامت دارم
به رقیّه دخترت ارادت دارم

حسین

(مثل هر سال تو محرّمت دلم پر کشیده
مادرم دوباره اشکام و دیده
یه پیرهن سیاه برا من خریده)۲

با تو که چیزی کم نداریم
غیر تو یاورم نداریم

خدا می‌دونه توی دنیا
قشنگ‌تر از حرم نداریم

اباعبدالله، نور عشق تو به قلب من می‌تابه
کی به جز تو واسه نوکرا اربابه
سر سپردن به تو بهترین آدابه

حسین

اباعبدالله، گذرم به روضه‌های تو افتاده
هستم آقا واسه دیدنت آماده
تو بیا بزن به گردنم قلّاده

حسین