تو حسینِ همه‌ای همه دوست دارن

تو حسینِ همه‌ای همه دوسِت دارن
پسرِ فاطمه‌ای همه دوسِت دارن

تو چقدر آقایی، خوب و بد می‌خوانت
تو مثل دریایی، خوب و بد می‌خوانت

یه دنیا کشته‌مرده، یه دنیا شیدا داری
دلت بزرگه آقا، تو قلبِ دریا داری
تو حَرمت آقاجان، برا منم جا داری؟

ردم نکردی اباعبدالله
تو خیلی مَردی اباعبدالله... 
****
تو کریم ابن کریمی، همه دوسِت دارن
از همون قدیم ندیم همه دوسِت دارن

مهربون اربابی، بَدارَم دوست داری
تو مثل بارونی همه جا می‌باری

بهتر بگم بارونه، که مثل تو می‌مونه
کسی با دستِ خالی، نرفته از این خونه
دلم هواتو کرده، امام رضا می‌دونه

هواتو کردم اباعبدالله
دورت بگردم اباعبدالله...
****
جای تو توی دلاست، همه دوسِت دارن
آره این کار خداست، همه دوسِت دارن

واسه‌ی زخماتون، خوب و بد گریونه
خشکیِ لب‌هاتون، روضه رو می‌خونه

تو تشنه بودی اما، مَرکبا سیراب بودن
تمومِ اهلِ خیمه، تو حسرت آب بودن
تو رو زدن یک عدّه، که مثل مرداب بودن

غریبِ مادر اباعبدالله
شهیدِ بی‌سر اباعبدالله...