تمنّای حسین

سرم خاک کف پای حسین است
دلم مجنون صحرای حسین است

بود پرونده‌ام چون برگ گل پاک
در این پرونده امضای حسین است

بهشت ارزانی خوبان عالم
بهشت من تماشای حسین است

به وقت مرگ چشمم را نبندید
که چشم من به سیمای حسین است

در این عالم تمنایی ندارم
تمنایم تمنای حسین است

چراغ از بهر قبر من نیارید
چراغم روی زیبای حسین است

خوشا صورت که در فردای محشر
بر آن نقش کف پای حسین است

شاعر: استاد سازگار