تا حالا شده دلت بخواد تا عرش اعلی بری

(تا حالا شده دلت بخواد، تا عرش اعلی بری
تا حالا شده پیاده تا، کرب و بلا راه بری
به روی زمین یه جایی هست که قبله‌ی عالمه
((تا حالا شده با رفیقات، اربعین اونجا بری)۲)۲

تا حالا شده خسته بشی از عالم و آدماش
تا حالا کسی بوده بخوای جون بدی اصلاً براش

تا حالا دیدی دم حرم ورود چقدر محشره
(تا حالا شده غذا بریزی واسه‌ی کفتراش)۲

کی میگه آقامونو کشتن
آقای ما زنده ست و حَیّه

می‌خونم با اذن اباالفضل
(نحن مجانینُ الرقیه)۲

تا حالا شده کرب و بلا باشی روز اربعین
تا حالا شده گنبدشو ببینی بیفتی زمین

تمومیِ خاطرات زندگی همش یک طرف
(بیا توی بین الحرمین، بهشتو اونجا ببین)۲

تا حالا شده بخوای آقا نگات مثل حُر کنه
ببری بالا دستای خالیتو حسین پُر کنه

تا حالا شده ضریح عباسو بگیری بغل
نمیتونه لذتش رو هیچ کسی تصور کنه

روزیم کن هر چی که صلاحه
درگیر روضه‌ست روز و شبم

زیر دِین هیچ کس نرفتم
(من مدیون بی بی زینبم)۲

تا حالا شده جا بمونی، زیر چشات تر بشه
تا حالا دیدی کسی بخواد، از خدا نوکر بشه

تو بگو ببر آقا منو، کرب و بلا لااقل
خدارو چه دیدی حال من، شاید که بهتر بشه

تا حالا شده بمونی این وَر بری یا اون طرف
تا حالا شده واستی واسه زیارتش توی صف

حرمای کربلا که جای خودشونن ولی
تا حالا شدی زائر ایوون طلای نجف

من گفتم صدبار، باز می‌خونم
عبد زینب عالی جنابه

می‌خنده محشر هر کی اینجا
چشماش گریون واسه ربابه