تا میام نگات کنم هی روتو می‌گیری

(تا میام نگات کنم، هی روتو می‌گیری
دو قدم راه که میری پهلوتو می‌گیری 
هی میام حرفو عوض کنم ولی زهرا 
باز ازم سراغِ اون تابوتو می‌گیری)۲

خونه‌یِ بی‌ رفت‌ و آمدو نگاه 
بچه‌هایِ قد و نیم قدو نگاه 
یه سَری باهام بیا تو کوچه‌ها
خنده‌یِ اونکه تورو زدو نگاه

آه، ای زمین‌خورده، دستِ تو آزرده 
لعنت به اونکه گریه‌یِ مردو درآورده
لعنت به اونکه پاشو اون روز سمتِ در برده 
آه، ای زمین‌خورده

مهربونم، بمون تا بمونم
(ای جوونم، بمون تا بمونم)۲

*****

کاش میشد دنیا به قبل از کوچه برگرده 
گرمیِ خونه‌ام، بمیرم دست و پات سرده 
دست و پام می‌لرزه زهرا وقتی که دیدم 
داره زجرت میده بازویِ وَرَم‌کرده 

چشماتو بستی چرا؟! نفس بکش 
می‌میرن این بچه‌ها، نفس بکش 
نفسش بند اومده شیرِ خدا 
(فاطمه توروخدا نفس بکش)۲ 

لعنت به این دنیا، زهرا نرو تنها 
ای خاکِ عالَم بر سَرِ دنیایِ بی‌زهرا
خونه‌نشینه دیگه مردِ خیبر از فردا 
لعنت به این دنیا 

مهربونم، بمون تا بمونم
(ای جوونم، بمون تا بمونم)۲

*****

لحظه لحظه دارم این نُه‌ سالو می‌بینم 
جون به لب میشم، ازت این حالو می‌بینم 
تو عوض کردی لباسایِ حسینو، من 
از کنارِ بسترت گودالو می‌بینم 

از تنش، هی خون با هر نفس میاد 
یه نفر داره عصا به دست میاد 
انقدر شلوغه دورِ قتلگاه 
می‌بینم خولی میره، شَبَث میاد 

بال و پَرو بردن، انگشترو بردن 
زینب به سَر می‌زد، جلوش سَرو بردن
(چادر تو آتیشِ حرم سوخت، معجرو بردن)۲

******

داره از نفس میره
 دیره ای خدا دیره 
انقدر دست و پا زد که
گفتن دست و پا گیره  

ای دست‌گیرِ عالَم، کم دست و پا بزن 
ای عشقِ بی‌مثالم، کم دست و پا بزن 
(مرغِ شکسته‌بالم، کم دست و پا نزن)۲ 

به هم ریخته صحرا
به هم ریخته زینب
به هم ریخته زهرا  

به هم ریخته موهات 
(به هم ریخته مَقتَل
به هم ریخته اوضاع)۲

غروبه حسین 
بلند شو بگو حال و روزِ تو خوبه حسین
بگو شمر با پا رویِ سینه‌ات نکوبه حسین 
غروبه حسین 

بمیرم که تو نیزه خوردی و 
اون نیزه معلومه داغ بود 
خدا می‌دونه واسم اون بدترین اتفاق بود 
یا مظلوم 

به صحرا سپردم که
 با خاک بپوشونه داداش تنت رو 
 بمیرم که بردن جلو چشمِ من پیرهنت رو
یا مظلوم 

خورده چقدر نیزه تنت 
معلومه زیرِ پا لِه کردنت
از رویِ تَل می‌دیدمت
تو دست و پا زدی و کشتنت 

از خولی و شمر و سَنان 
من که نمی‌گذرم از ساربان 
میشه حسین غارت حرم 
(زینب رو می‌کُشه زخمِ زبان)۲

کربلا، کربلا ...