تا بوده برات درد سر ساختم
هر جمعه تورا به گریه انداختم
(در شعر شور و عاشقی، صد افسوس
عمریست که بد قافیه را باخته‌ام)۲
(نگذار به هجران تو عادت بکنیم)۲
نگذار که جز تورا اطاعت بکنیم
اقا، این جمعه اگر اجازه می‌فرمایی
یک چند دقیقه‌ات زیارت بکنیم
(بی جنبه و بی‌طاقت و ظرفیم همه
کبکیم که سر درون برفیم همه)۲
در پیش تو زیر و رو نباید بکشیم
در واژه‌ی انتظار حرفیم همه
در محضرتان محضرمان هست شلوغ
تنهایی و دور و ورمان هست شلوغ
(شرمنده خودت فکر خودت باش که ما
این جمعه حسابی سرمان هست شلوغ)۲
(حریم توس مگر طور وادی سیناست
که روی ماه رضا جلوه‌گاه نور خداست)۲
بشنو از موسی‌بن جعفر این روایت را که گفت
زائر قبر رضا در عرش زوار خداست
پیغمبران به طواف و فرشتگان در سعی
یکی به ذکر نماز و یکی به عرض دعاست
بگو به موسی عمران به کوه طور نرو
وگرنه با ارنی لنترانی‌ات اولی است
ز کوه طور بیا خدمت رضا در طوس
که در جمال خدایی او خدا پیداست
(چه اختلاف لطیفی به موقع اعجاز
میان موسی عمران و زاده‌ی موسی‌ست
برای خلقت آن اژدهای هول‌انگیز
همیشه تکیه‌ی موسی بر آن بلند عصاست
ولی امام نگاهی به نقش پرده نمود
ز هیبت نظرش شیر زنده شد برخاست
یکی به فیض عصا، یکی به نور نگاه
ببین تفاوت ره از کجای تا به کجاست)۲
(غبار خاک قدم‌های زائر حرمش
گهی به دست نسیم و گهی به دوش صباست
یکی برد به چمن تا به گل ببخشد بوی
یکی برد به شفاخانه‌ها که محض شفاست)۲
(فرمود کجاست نور چشمان تَرَم
خواهم که ببوسم رخ ماهِ پسرم)۲
فرمود برای غربتم گریه کنید
چون دور شوم ز جد بالا گهرم
گفتند مگر نه اینکه برمی‌گردی
فرمود نه، برگشت ندارد سفرم
****
ای پسر من پدرِ پیر توام
پدرِ پیر و زمین‌گیر توام
پسرم این بیابان جای خوابِ ناز نیست
پسرم آی پسرم آی پسرم
پسرم سر زدم راه برو چند قدم
تا کنم قد تو را خوب تماشا پسرم
پسرم رفتی اما تو بدان خون پدر گردن توست
این بیابان جای خواب ناز نیست
بیم من از صیادِ تیر انداز نیست
****
پیغمبرانه رفتی و زیر نزول تیغ
مثل شروع سوره‌ی مریم شدی علی
سرت به سینه گذارم که دردهای دلم را
زبان سر نتواند زبان دل به تو گوید
رخ به روی تو نهم بلکه در آرام شود
چه کنم هرچه کنم حل نشود مشکل من
