بیا ای داغدارِ داغ ماه ارغوانی
تو باید روضه‌ی شام غریبان را بخوانی
بیا باید سر کوچه را حجله ببندیم
که پر زد مادر پیر تو در اوج جوانی
شنیدم هر کجا که بیرق صدیقه برپاست
پریشان، دیده گریان، تو خودت را می‌رسانی
دلم زنگاری از آلودگی هارا گرفته
تو با لطف نگاهت گردهارا می‌تکانی
به ما گفتی اگر دنیا شود غرق در آشوب
به زیر خیمه‌ی زهرا که باشی در امانی
بگو امشب کجایی که بیایم پای‌بوست
کجا خیمه به ما کردی برای روضه‌خوانی
بخوان از روضه‌ی غسل شبانه مخفیانه
بخوان از روضه‌ی جسم ضعیف و استخوانی
بخوان از چشم های خسته و مبهوت حیدر
بخوان از مادر قامت رشیده قدکمانی
