به کی بگم این درد

((به کی بگم این دردو 
به کی بگم از حالم 
روضه‌خون مسمارو
سینه‌زن گودالم)3

(خونه پر از دود و 
کوچه پر از مه شد)2
حرمتی که بازم 
به زیر پا له شد 

(روضه، روضه‌ی
 در و دیواره 
روضه، آخرش 
کوچه، بازاره
(پای روضه جون
 بدی جا داره)2)3

(آه از غریبی)6)2

(مدینه خوب می‌دونه 
دست خزون بی‌رحمه)2
اون که تو تب می‌سوزه 
عطش رو خوب می‌فهمه 

(یکی داره ذکرِ
حسینو می‌گیره)2 
روضه داره سمت 
کرببلا میره 

وای از غربتِ
پسر زهرا 
تشنه کشتنش 
عصر عاشورا 
(سر رو نیزه و 
تن روی خاکا)2

(وای حسین غریبم)2

****
 
السلام ای بدن بی‌سر گرما دیده 
السلام ای سر مجروح کلیسا دیده 
با چه وضعی ته گودال کشاندند تو را 
ما شنیدیم ولی زینب کبری دیده 

وای حسین غریبم

زینت دوش نبی بودی و بی‌وجدان‌ها 
سر بریدند و گرفتند تو را نادیده 
ای که شد مهریه‌ی مادر تو آب فرات 
ترک روی لبت را لب دریا دیده 

(خنجر انداخت مسیحی و مسلمان برگشت)2
به گمانم ته گودال مسیحا دیده 
ای عزیزی که تنت پیش همه عریان شد 
به سر پیرهنت فاطمه دعوا دیده 

****

نوحوا علی الحسین که لب تشنه جان سپرد 
بیش از هزار و نهصد و پنجاه ضربه خورد 

نوحوا علی الحسین، در خاک و خون نشست 
هر که رسید در بدنش نیزه را شکست 

نوحوا علی الحسین که مویش کشیده شد 
جان داشت جد من که گلویش بریده شد 

(نوحوا علی الحسین که در بین ازدحام)2
با ضربه‌ی دوازدهم کار شد تمام 

نوحوا علی الحسین که ذبحش حرام بود 
چشمان او هنوز به سوی خیام بود 

نوحوا علی الحسین که با صورتی کبود 
چشم سر بریده‌ی او باز مانده

(نوحوا علی الحسین که با زجر کشتنش)2
چیزی نمانده بود به رگ‌های گردنش  

****

گریه‌کن سینه بزن، آه بکش، مرگ بخواه 
نوکر از روضه اگر جان ندهد، ناکام‌ست 

لب دل سوخته‌ها را همه شب دوخته‌اند
گریه‌کن، گریه زبان همه‌ی ایتام‌ست 

آن قتیل العبراتی که به ما گفت حسین 
گریه‌ی زینب در حال عبور از شام است 

نیستی تا که ببینی دم دروازه‌ی شام 
دل بی‌تاب رباب چه ناآرام است 

(چوب می‌زد به دهانت پسر مرجانه)2
چوب در دستی و در دست دگر یک جام است 

(دختری داشتی ای شاه و کنیزش خواندند)2 
چه بگویم همه‌ی روضه همان الشام است