به وصل خود دوایی کن دل دیوانه‌ی ما را

به وصل خود دوایی کن دل دیوانه‌ی ما را
کسی جز تو نمی‌فهمد دل‌افسرده‌ی ما را
مراد از زندگی تنها گدایی شما باشد
اگر من بی شما قدری ندارم بیم دنیا را

جدا اگه تورو نداشتم چه روزگاری داشتم
دنیام چه سوت‌وکور بود امام حسین نداشتم
ممنون ممنون ممنونتم قد کشیده با آب و نونتم
این من این تو ایشالا اربعین مهمونتم

یا اباعبدالله یا اباعبدالله

علاج درد مشتاقان طبیب عام و نشناسد 
مگر لیلی کند درمان غم مجنون شیدا را  
الهی در همین ساعت بمیرم از غمت آقا
که در عالم نمی‌داند کسی از حال فردا را

روضه‌ات همه‌ی زندگیمه چه سرپناهی دارم
عجب امام‌حسینی چه پادشاهی دارم 

دنیامی دنیامی تنها آرامش شب‌های منی 
با تو خوبم خوشحالم که شما آقای منی

یا اباعبدالله