به همه گفتم امام حسین همه‌ی دلخوشی منه

به همه گفتم امام حسین
همه‌ی دلخوشی منه
این حسین حسینی که میگم
نمک زندگی منه

همیشه غصه‌ی منو خوردی
بدیمو روی من نیاوردی
همیشه تاج روی سر بودی
برای نوکرت پدر بودی

دستمو نکنی ول
می‌مونم آقا تو گل
بغلم بگیر آخه
بی‌قرار توئه این دل

مگه میشه تو رو دوست نداشت
مگه میشه به تو دل نبست
نمی‌تونم از تو دور بشم
آخه عشقت تو وجودم هست

میون این زمونه‌ی نامرد
وجودمو محبتت پر کرد
به‌غیر تو همه رهام کردند
به‌جز تو صاحبی ندارم من

واسم عشق تو بسه
نوکر تو بی‌کسه
دوتا دستمو بگیر
زندگیم تو قفسه

وقتی گرفتارم بی‌کس و بی‌یارم
روی همین پرچم سرم رو میذارم
خیلی بدم اما خیلی دوستت دارم 

اسم تو چشم منو تر کرد
(حالمو مضطر کرد) ۲
دنیا رو حرم منور کرد
(حالمو بهتر کرد) ۲

هرکی گرفتاری داره با دل خون زده صدا
(حسین جانم) ۳
هرکی دلش خونه باید پاشه بیاد پایین پا
(حسین جانم) ۳