ای جونم اباعبدالله، سامونم اباعبدالله

ای جونم اباعبدالله، سامونم اباعبدالله
ممنونم قبولم کردی، ممنونم اباعبدالله

من به تو دل دادم، که باشی دلدارم
بی‌تو از این دنیا تا ابد بیزارم
سیر نمی‌شم از این جمله‌ی تکراری
خیلی دوسِت دارم، خیلی دوسِت دارم

حسین دوسِت دارم...

وقتی می‌شم رو‌به‌‌رو با تو آقا
دارم اَسرارِ مگو با تو آقا
توی روضه تا میاد اسمت هر بار
سر می‌گیره گفت‌و‌گو با تو آقا

ای جونم اباعبدالله، سامونم اباعبدالله
می‌دونم منو می‌بینی، می‌دونم اباعبدالله

گره خورده کارم، کیو جز تو دارم؟
دست تو ثارالله خودمو می‌سپارم
سیر نمی‌شم از این جمله‌ی تکراری
خیلی دوسِت دارم، خیلی دوسِت دارم

حسین دوسِت دارم...

می‌وزه عطر بهشت توی روضه‌ت
مُرده زنده می‌شه از بوی روضه‌ت
وقتی دلتنگ حرم هستم با اشک
خودمو می‌کِشونم سوی روضه‌ت

ای جونم اباعبدالله، سامونم اباعبدالله
می‌مونم به پای عشقت، می‌مونم اباعبدالله 

تو که هستی یارم، چه نیازی دارم؟ 
به کسی غیر از تو که باشه غمخوارم
سیر نمی‌شم از این جمله‌ی تکراری 
خیلی دوسِت دارم، خیلی دوسِت دارم

اَحَبَّ الله مَن اَحَبَّ حسینا...