ای جانِ جهان، جهانِ جان ادرکنی
قیوم زمین و آسمان ادرکنی
احیاگرِ صد دَمِ مسیحا الغوث
یا حضرت صاحب الزمان ادرکنی
*****
به این امید که تو می‌دهی جواب حسین
سلام داده به تو هر‌که خورده آب حسین
به عشقِ گریه برای مصیبتت دارد
چهار فصلِ گُلِ چشمِ من گلاب حسین
به آبروی همین چند قطره محترمم
به روسیاهیِ من گریه زد نقاب حسین
به پادشاهیِ عالم نمی‌کنم میلی
چراکه نوکرِ تو می‌شوم خطاب حسین
کمالِ من اثر هم نشینی‌ام با توست
که غوره‌ی دلِ من با تو شد شراب حسین
اگر در آتشِ عشقِ تو سوختن باشد
کجاست آنکه بترسد از این عذاب حسین
بتاب بر منِ آلوده و بسوزانم
چراکه پاک کننده‌ست آفتاب حسین
