بنَبیٍّ عَرَبی وَ رَسولٍ مَدَنی
و أَخیهِ أَسَدُ اللهِ مُسَمّا بِعَلی
و بِزَهراءِ بَتولٍ وَ بِأُمٍّ وَلَدَتها
و بِسَبطَیهِ وَ شِبلَیهِ هُما نَجلَاْ زَکی
و بِسَجّادِ وَ بِالْباقِرِ وَ اْلصّادِقِ حَقّا
و بِموسی وَ عَلیٍّ وَ تَقیٍّ وَ نَقی
و بِذِی الْعَسکَرِ وَ الْحُجَّهِ مولی بِالْحَق
أَلَّذی یَضرِبُ بِالسَّیفِ بِحُکمٍ الاَزلی
به علیِّ به علی...
حیدر، حیدر، حیدر...
آمدم دنیا مرا به دیدن روی علی
ورنه من با مردم دنیا چه کاری داشتم!
شاه مردان، شیرِ یزدان، قوّتِ پرودگار
سر‌درِ عرش الهی حک شده با افتخار
کوریِ هرناصبی وبدعتی پست و خار
ذکر لب‌های اباالفضل میانِ کارزار
لا فتی الاّ علی، لا سیف ذوالفقار
***
بر مشامم می‌رسد هر‌لحظه بوی کربلا
در دلم ترسم بماند آرزوی کربلا
تشنه‌ی روی حسین‌ام
یا حسن رخصت بده، یا رضا رخصت بده
تا بگیرم در بغل قبرِ شهید کربلا
***
