بمیرم و نبینم این حرم اسیر غربته
چیکار کنم تو خیمه‌ها دوباره حرف غارته
اسارته، اسارته، اسارته، اسارته
خاک به سرم اومدن برای غارت حرم
خاک به سرم این مصیبت نمیشه باورم
خاک به سرم الهی واست بمیره مادرم
یه نفر رو به مدینه داد بزنه وا محمّدا، وا محمّدا
کی آتیش به خیمه‌ها میخواد بزنه وامحمّدا، وامحمّدا
دوباره خیمه‌ها پر از صدای هلهله شده
دوباره خیمه‌ها پر از سنان و حرمله شده
دل همه پر از غم و مصیبت و گله شده
درده حسین کاش بازم به خیمه برگرده حسین
پاشو ببین خیمه‌ها اسیر نامرده حسین
دختر تو گوشه‌ی خرابه غش کرده حسین
یه نفر جای رقیّه داد بزنه ای عمو بیا، ای عمو بیا
منو زجر بی حیا میخواد بزنه ای عمو بیا، ای عمو بیا
اباالفضل....
