بَعدِ اُحُد میره زهرا، دوشنبه‌ها پای قَبرا
(گلایه‌هاشو به همزه، میگه از دارِ دنیا)۲
کجایی سردارِ اُحُد ببینی
علی و فاطمه چقدر پیر شدند
شیرِ خدا خونه نشین شد عمو
(فراریای اُحُدَم شیر شدند)۲
(عمو، عمو، چی اومده به سَرَم
عمو، عمو، بگم چی از پسَرَم)۲
علی، عمو بی قراره
علی رو بُردَن دوباره
غلافی که خورد رو بازو
(عُقدَشون از ذُوالفَقاره)۲
من که قُرُق بود پیشِ پام کوچه‌ها
حالا تو کوچه بِهِم جِسارَت میشه
یَهودی زاده‌ای به جای عَلی
صاحبِ مَنصَب خِلافَت میشه
(عمو، عمو، شکست غرور حَسَن)۲
عمو، عمو، فقط به خاطرِ من
مَرثیه متنِ لَحوفه
یه بغضی بین حُروفه
(یه دختر و یه عمو باز
این دفعه اما تو کوفه)۲
عمو چه خوب شد اومدی چون هَمَش
یه مردی اینجاست که منو میزنه
(گفتم بهش وای به حالت اگه
عموم ببینه دستتو میشکنه)۲
(عمو، عمو، وایسا دوباره بیاد
عمو، عمو، بابام قراره بیاد)۲
اگه عموم بیاد بهش میگم منو زدی
اگه عموم بیاد بهش میگم چقدر بدی
عمومو میشناسی رو من خیلی حساسه
نزن مگه نمیدونی که عموم عَباسه
واویلا...
