برادرم همه لشگرم

برادرم همه لشکرم پناه حرم اباالفضل
ببین جای مادر تو اومد مادرم اباالفضل

عَلمدار، ماهِ آسمونِ زینب
بی تو خیمه‌ها تاریکه

شبیه جوون لیلا
تو هم اِربا اربایی که

نیزه‌دارا می‌زدنت
جای تیره رو بدنت

کاشکی زهرا چادرشو
بکشه رو تنت

عَلمدار اباالفضل، عَلمدار اباالفضل

ای پسر غرورآفرینِ اُمُ البنین اباالفضل
تموم حرم زمین خورد تا خوردی زمین اباالفضل

سکینه چشم به راهته تو خیمه
با قلب پر از احساسش جوابی ندارم برا
أینَ عَمّیَ العباسش

پاشو از جا برادرم تا که با هم بریم حرم
من هنوزم نبودنت نمی‌شه باورم

عَلمدار اباالفضل عَلمدار اباالفضل

چرا باید بمونی کنار این نهر آب
لااقل دلت بسوزه برای رباب اباالفضل

واویلا روزگار زینب بعد از تو خود عذابه عباس
جای دخنرای زهرا مجلس شرابه عباس

غیرت الله یه قافله هم‌سفر با اَراذله
برنگردی دنیا می‌شه به نام حرمله

عَلمدار اباالفضل عَلمدار اباالفضل