بانوی آسمانیِ دنیا خدیجه است

بانوی آسمانیِ دنیا، خدیجه است 
وا اُمّاه، وا اُمّاه
بی‌شک نگین عرش معلّی، خدیجه است 
وا اُمّاه، وا اُمّاه

آموزگار حضرت زهرا، خدیجه است، وا اُمّاه
مادربزرگِ زینب‌کبری خدیجه است، وا اُمّاه

وا اُمّاه، وا اُمّاه، وا اُمّاه، وا اُمّاه...

کریمه‌ی مکّه، قبله‌ی حاجاتی
تموم دنیای مادرِ ساداتی

تو که سفره‌دار هر فقیری خانم
میشه دست خالیمو بگیری خانم؟

نور مطهّر، عشق پیمبر
وای، وای، وای، وای...

صدای بارونه، چشای گریونه
صدای زهراته، که روضه می‌خونه

تو میری و فاطمه‌ت زمین‌گیر میشه
پای تازیونه چند شبه پیر میشه

وای از مدینه، از زخم سینه 
وای، وای، وای، وای...

نمی‌شه سرگردون، نمی‌شه آواره
کسی که تو دنیا حسینو دوس داره 

تو حرم بازم گره‌گشایی کرده
محاله گدا بره، گدا برگرده

قلبمو پُر کن، دستامو پُر کن
حسین وای، حسین وای...

العفو گفتنم که به دردم نمی‌خورد 
ذکر حسین حسینِ مرا بیشتر کنید
****
هوامو داشته باش آقا، به وقت مرگم ای یارم
چه چیزی بهتر از این‌ که دوسم داری، دوسِت دارم

هوامو داشته باش آقا 

هوامو داشته باش آقا، بریده طاقت و صبرم 
فقط تو برام می‌مونی حسین، توی تاریکی قبرم 

هوامو داشته باش آقا 

تو تاریکی قبر من شدی مهتاب 
تلاش من این بود نگام کنی ارباب 
به خاطر مادر، بیا منو دریاب 

حسین، وای...