باز این چه شورش است در خلق عالم است

باز این چه شورش است 
در خلق عالم است
شوریدگیِ ما از آه فاطمه است
آهی کشید و گفت ماه مُحرّم است 

عرش خدا نشست پای غم حسین
اشک خدا چکید بر پرچم حسین
آدم که گریه کرد شد آدمِ حسین

اهل عالم زهرا زد سلام
خورشید سر زد روی نیزه‌ها
رستاخیزِ زینب کربلا

به دَم المظلوم ابی‌عبدالله... 
****
تابیده بر جهان خورشیدِ مشرقین
می‌پیچد این نوا در گوش عالمین
حیّ علی العزا، حیّ علی الحسین
حیّ علی العزا، نوحوا علی الحسین

کعبه به سر زنان، شد مُحرِم حسین
جبریل پَر به دست شد خادم حسین
پیراهنش رسید با فاطمه حسین

طوفان، زینب، ساحل، کربلا
دنیا راه و منزل کربلا
بسم‌الله ربّ کربلا

به دَم المظلوم ابی‌عبدالله...