با صد امید بر در این خانه آمدم

با صد امید بر در این خانه آمدم 
اقرار می‌کنم که تو خوبی و من بدم 

مردودتر ز من نبوَد بنده‌ای ولی 
باور نمی‌کنم که تو مولا کنی ردم 

قابل نبودم که کند دعوتم کسی
مولا کریم بود که بی دعوت آمدم 

با آن‌همه صفات نمک ناشناسی‌ام 
عمری کنار سفره‌ی آل محمدم 

بیا خطا و گناه مرا حساب نکن
بیا به خاطر زهرا مرا عذاب نکن