با اینکه فضه منو آروم گرفت، رگ پهلوم گرفت

وا اماه وا اماه وا اماه...

با اینکه فضه منو آروم گرفت، رگ پهلوم گرفت
پشت در افتاده بودم رو زمین، شعله به موم گرفت

آتیش زدن کوثرو، روسری مادرو
تا بکشن حیدرو

از ما که کذشت
آتیش به لونه‌ی کبوتر نزنید
از ما که کذشت
زنو جلوی چشم شوهر نزنید
از ما که کذشت
هیچ خونه‌ای رو با لگد در نزنید

از ما که کذشت آآآه...

دنبال حیدر که میرفتم تو راه
شده بازوم سیاه
فکرشو کن تو کوچه قنفض بود و
یه زن پا به ماه

میزد زمین‌گیر بشم
تو کوچه تحقیر بشم
هجده ساله پیر بشم

از ما که گذشت
از نوک نیزه بدتر این میخ دره
از ما که گذشت 
رد شدن از رو یک نفر چهل نفره
از ما که گذشت 
ولی هنوز دل علی شعله‌وره

از ما که کذشت آآآه...

بیا بشین دخترم این پیروهن
مال این بی کفن
این چندتا معجرم واسه وقتی که
دور میشی از وطن

سر حسین جنگ میشه
سرت با خون رنگ میشه
دلم برات تنگ میشه

از ما که گذشت 
تو میمونی با دخترای قافله
از ما که گذشت
اسیر میشی تو دست شمر و حرمله
از ما که گذشت 
عذاب میبینی مرحله به مرحله

از ما که گذشت آآآه...

وا اُماه وا اُماه...

الا صل الله علی الباکین علی الحسین

حسین حسین...

کسی مثه تو نیست، زیاده عین من 
دستمو ول نکن، امام حسین من

آخه از سیاهیا نور می‌گیرم
اسمتو که می‌شنوم شور می‌گیرم
دستمو سمت حرم از دور می‌گیرم

که سلاممو بیارن تو حرم ملائک
کاش می‌شد منم بشم هلت به فنائک
سیدی و اصبرو علی فراغک

کاش برام بنویسی حرم، الهی قربونت برم
الهی قربونت برم الهی قربونت برم

توی لحظه‌های آخرم الهی قربونت برم 
الهی قربونت برم الهی قربونت برم 

حسین قربونت برم...

من آرزومه که یه بار ببینمت
زندگیمو بگیر اقا بزار ببینمت

آخه از نگاه تو نور میباره
با خیالت دل من عالمی داره
هر کسی تو زندگی یه جور گرفتاره

من گرفتار تو ام که دردم از فراغه
ثانیه ثانیه بیشتر میشه این علاقه
یه دلم تو روضه‌ها و یه دلم عراقه

کاش برام بنویسی حرم الهی قربونت برم 
الهی قربونت برم. الهی قربونت برم 
به خدا به جون مادرم الهی قربونت برم 
الهی قربونت برم الهی قربونت برم 

گذرم تا به در خانه‌ات افتاد حسین
خانه آباد شدم خانه‌ات آباد حسین 

حسین وااااای...