اینان که طبل خاتمه‌ی جنگ می‌زنند
دیگر چرا به خیمه‌ی ما سنگ می‌زنند؟
حسین، آه آه آه...
من که زِ آغاز عمر بی تو نکردم سفر
خیز و ببین یا أخا با که سفر می‌کنم
حسین، آه آه آه...
همه کس و کار دلم تویی به‌خدا حسین
کسی رو به غیر تو این نوکر نداره تو دنیا حسین
حسین، ای امیر و سَرور نوکر
حسین، سایه‌ی روی سر نوکر
حسین، تو غم و غصّه تویی تنها تکیه‌گاه آخر نوکر
تویی که کنار هم بد و خوبو می‌خری
تو از مادر و پدر برا من عزیزتری
یا حسین یا حسین یا حسین یا ثارالله
دستمو گرفتی آقا همیشه با نیمه‌نگات
منم اونی که غرق دنیاست و تویی سفینة النجاة
حسین، ای رفیق پایه‌ی نوکر
حسین، برترین سرمایه‌ی نوکر
حسین، چی از این بهتر که تو باشی تو بهشتم سایه‌ی نوکر
من و بی‌نوایی و، تو و لطف بی‌حدت
چقدر حاجتام روا شده پای مرقدت
یا حسین یا حسین یا حسین یا ثارالله
بساط زیارت برام وقتی نمی‌شه جمع و جور
زائر حریم تو می‌شم با یه سلام از راه دور
حسین، کربلاته خونه‌ی نوکر
حسین، پرچمت رو شونه‌ی نوکر
حسین، تا ابد پاینده به عشقت این دل دیوونه‌ی نوکر
همه خاطرات من کنار تو مونده جا
میام اربعین حرم با اذن امام رضا
کربلا کربلا کربلا کرب‌و‌بلا...
