ای که از ارثیه‌ی مادرتم محرومی
چقدَر مظلومی، چقدَر مظلومی
پسر سیّده‌ی نسوانی، پس چرا عریانی؟
حسین، حسین، حسین، حسین...
آه، پسر شهنشه افلاکی، پس چرا بر خاکی؟
ای که از ارثیه‌ی مادرتم محرومی
چقدَر مظلومی، چقدَر مظلومی
حسین، حسین، حسین، حسین...
شلوغ شده، ببین حسین
تو از بلندی خوردی زمین حسین
تو مادرو صدا نزن
تو رو خدا بس کن دست و پا نزن
مادرت رسیده و کسی حیا نمی‌کنه
سرت جدا شده ولی شمر رها نمی‌کنه
حسین، حسین، حسین، حسین...
حسین واویلا، حسین واویلا...
بر ناکسان حرام است تشریف پادشاهی
ای شمر این که بردی پیراهن حسین است
حسین واویلا، حسین واویلا...
حسین، حسین، حسین، حسین...
جن و مَلک بر آدمیان نوحه می‌کنند
گویا عزای اشرف اولاد آدم است
حسین، حسین، حسین، حسین...
دل کندن از دو عالم سهل است پیش زینب
آن جلوه‌ای که سخت است جان کندنِ حسین است
حسین واویلا، حسین واویلا...
