ای شب قدرِ عاشقان، مویِ تو
صبح سعادت بشر روی تو
شبیه ختم‌الانبیاء خوی تو
چشم تمام اولیاء سوی تو
مولای من عجل علی ظهورک
(یبن‌الحسن، عجل علی ظهورک)۲
(یا صاحب الزمان)
آب گذشته از سرم الهی
سوخته شد بال و پرم الهی
من از همیشه بدترم، الهی
ببین که پشت این درم الهی
مثل همیشه باز هم کرَم کن
(دل مرا کبوترِ حرم کن)۲
حسین جان...
اگرچه از گناه مرداب شد
باز دلِ شکسته بی‌تاب شد
اشک دل شبم دُر ناب شد
دلم برای کربلا آب شد
(چه می‌شود مرا خدایی کنید
مرا دوباره کربلایی کنید)۲
حسین جان...
مرا چُنان رود به دریا رسان
به کاروان آل طاها رسان
به شیعیان پاک مولا رسان
به خانه‌ی حضرت زهرا رسان
به نام نامی حسین و حسن
مرا رسان به محضر پنج تن
آتش دل عیان ز سوز آهم
سوخته‌ی جهنم گناهم
مران مرا که سخت بی‌پناهم
چشم به راه نور یک نگاهم
نظر به این غریبِ آشنا کن
دل مرا راهی کربلا کن
حسین جان...
جانِ علی، رحم به چشم ترم
به جان فاطمه مران از درم
من متوسل به علی اصغرم
عبد غلامان علی اکبرم
قبیله‌اند سائل این سلاله
دست من و دامن آن سه ساله
*****
آب به اولاد علی حرام است، واویلا، واویلا
کار علی اصغر من تمام است، واویلا، واویلا
اصغر من کی به زبان آمده، واویلا، واویلا
حرمله با تیر و کمان آمده، واویلا، واویلا
