ای داغدار اصلیِ این روضه‌ها بیا
صاحب عزای ماتم كرب‌وبلا بیا
تنها امیدِ خلقِ جهان، یابنَ فاطمه
ای منتهای آرزوی اولیا، بیا
یا صاحب الزمان، یا صاحب الزمان...
بالا گرفته‌ایم برایت دو دست را
ای مرد مستجاب قنوت و دعا بیا
فهمیده‌ایم با همه دنیا غریبه‌ای
دیگر به جان مادرت، ای آشنا بیا
یا صاحب الزمان، یا صاحب الزمان...
از هیچ‌کس به‌جز تو نداریم انتظار
بر دست‌های توست فقط چشم ما بیا
هفته به هفته می‌گذرد با خیالِ تو
پس لااقل به حُرمتِ خونِ خدا بیا
یا صاحب الزمان، یا صاحب الزمان...
بیش از هزارسال خون گریه کرده‌ای
ای خون‌جگر به غربتِ زینب بیا
عرضِ ارادتِ کمِ ما را قبول کن
امسال هم محرمِ ما را قبول کن
یا صاحب الزمان، یا صاحب الزمان...
*****
ای یاس چیده، ای گلِ نقشِ چمن علی
قرآن آیه آیه‌ی پامال من علی
مانند قلب من دهنت پر ز ون شده
خونِ گلوت گشته روان از دهن، علی
جانم علی علی، جانم علی علی...
چسبانده خون به هم، دو لبت را ز گفت و گو
با چشمِ خویش حرف برایم بزن، علی
لب‌تشنه، چشم‌بسته، نفس مانده در گلو
زخم تو گشته با دلِ من هم‌سخن، علی
جانم علی علی، جانم علی علی...
تو مثل لاله‌ای که همه گشته برگ برگ
من مثل شمعِ سوخته در انجمن، علی
جایی برای بوسه نمانده به قامتت
از بس‌که زخمت آمده بر زخمِ تن، علی
جانم علی علی، جانم علی علی...
ممکن نشد ز روی زمینت کنم بلند
از بس که پاره پاره شده این بدن، علی
لیلا در انتظارِ تو چشمش بُوَد به راه
زینب چگونه بی تو رَوَد در وطن، علی
جانم علی علی، جانم علی علی...
در حیرتم چگونه ز خونت خَضاب شد
ماه جمال و زلف‌شکن در شکن، علی
جانم علی علی، جانم علی علی...
