ای حرم گوشه‌ای از ایوانت
ای بهشت خدا خراسانت
ای تمام وجود، سفره‌ی جود
ملک و جن و انس مهمانت
دین و ایمان ما ولایت توست
هرچه داریم از عنایت توست
درد جان را طبیب کیست، تویی
فقرا را حبیب کیست، تویی
پدر و مادرم به قربانت
آشنای غریب کیست، تویی
که به زُوار خود سلام کند
پیش پای گدا قیام کند
ای ولایت کمال ایمانم
کل توحید و کل قرآنم
اکرمو الضیف را شما گفتیی
در به رویم نبند، مهمانم
تو رئوف همه رئوفانی
هیچکس را ز در نمی‌رانی
به حریم مطهرت سوگند
به قم و صحن خواهرت سوگند
به حسین و به عمه‌ات سوگند
دست حاجت به دامن تو زدم
تو به رویم نیاوری که بدم
مظهر رحمت خداوندی
آرزوی هر آرزومندی
دشمنت هم اگر ز در آید
به خدا در بر او نمی‌بندی
همه را زائرت خطاب کنی
کی گنهکار را جواب کنی
کاهم و کوه معصیت بارم
رو سیاهم، بدم، گنهکارم
آبروی مرا مبر مولا
به همه گفته‌ام رضا دارم
گرچه بی‌قیمتم اگرچه بدم
هیچکس جز شما نمی‌خردم
ای دو عالم حریم محترمت
من و لطف و عنایت و کرمت
بس که آقا و مهربان هستی
دل آلوده‌ام شده حرمت
جز تو الفت به کس نمی‌گیرم
دل خود از تو پس نمی‌گیرم
****
دختری را به که گویم که سر نعش پدر
تسلیت سیلی شمر و سر نی تسکین است
